20-01-2015 Page - Kanab



Vandaag hebben we een rustige dag in de buurt van Page. We zijn om 15u afgesproken met een Amerikaanse vriend/fotograaf, Stan, die in Page woont. Hij is gepensioneerd "administrator" van Glenn Canyon National Recreation Area en kent de streek dus als zijn broekzak.
Hij zal met ons naar The Rock Factory rijden om er foto's te nemen bij zonsondergang. Dit is geen officiële naam van het gebied, maar makkelijkheidshalve heeft Stan er die naam aan gegeven.
We ontbijten dus eerst zonder snel ergens naartoe te moeten. Eerst hadden we in de Best Western Plus Lake Powell geboekt, maar dit is 3 maanden gesloten.
Vroeger waren we ook nog in de BW View Lake Powell. Dit hotel was eigenlijk niet van het gewone BW-niveau en van "View Lake Powell" is trouwens ook geen sprake. Eigenlijk sliepen we daar dus liever niet meer, maar toen we hier in april 2014 waren, zagen we dat ze het volledig aan het renoveren waren. We hebben daar dus toch maar geboekt.
Eerlijk gezegd, konden we onze ogen niet geloven toen we de lobby binnenkwamen. Was dit hetzelfde hotel van in 2013? Het is echt compleet vernieuwd, van kop tot teen.
Ook heel mooie kamers zijn het geworden en het ontbijt is tevens identiek als dit van bvb BW+ Greenwell Inn, in Moab, waar het steeds heel lekker is.

We hebben van Stan een tip gekregen waar we mooie ochtendfoto's kunnen maken, en daar rijden we dan ook eerst naartoe.



Op 3 april 2012 namen we deze foto langs de US-89, zo'n 40 km ten zuiden van Page.


Op precies dezelfde plek waar we toen geparkeerd stonden, was er op 20 februari 2013 een gigantische landslide die de weg helemaal onbruikbaar maakte: Landslide February 20, 2013
Dit had grote gevolgen voor iedereen die van Page richting Flagstaff en/of Grand Canyon wilde. Men moest immers ineens een grote omweg maken.
We wilden wel eens weten hoe ver het stond met die herstellingswerken. Dus reden we helemaal door tot waar de weg afgesloten was. We konden net niet zien waar men aan het werken was, vermits dit net achter een bocht lag, maar er was wel een vriendelijke wegenwerker die ons wist te vertellen dat de weg wellicht begin mei opnieuw opengaat. Goed nieuws dus voor de vele zomertoeristen.

We denken dat we de weg helemaal voor ons alleen hebben, maar dat is niet zo...


Meestal rijdt iedereen hier gewoon van punt A naar B, maar nu we toch tijd hebben, en er hier ook helemaal geen verkeer is, stoppen we gewoon langs de weg om enkele mooie rotsstructuren te fotograferen.








Als we terug naar Page rijden passeren we de afslag naar Horseshoe Bend en rijden eerst gewoon door, wegens al meerdere keren gezien. Maar waarom er niet nog eens naartoe gaan? Het blijft immers een unieke scenery, zonder de hordes zomertoeristen bovendien. Zo gezegd, zo gedaan.
We blijven hier een vrij lange tijd genieten van het uitzicht, de deugddoende zon en de stilte.




We stoppen ook nog eens bij het punt dat een goed uitzicht geeft op de Glen Canyon Dam.




Het is ook al een tijdje geleden dat we nog eens het Glen Canyon Dam Visitor Center bezocht hebben en dat doen we nu ook nog eens. Daar weet men ons onder andere te vertellen dat Lake Powell momenteel slechts voor 47% gevuld is. Het steeds terugkerende probleem is het feit dat men, door de lange droge periodes in Californië, eerst Lake Mead leegzuigt, en vervolgens ook Lake Powell.

Dan is het tijd om naar de plaats van onze afspraak met Stan te rijden, zo'n 12 km van Page.
Hij is er precies op tijd en zijn Toyota Tundra ziet er alvast uit om elke dirt road aan te kunnen.
Er is echter 1 groot probleem: de zon is volledig verdwenen en van mooie foto's tijdens de golden hour zal dus geen sprake zijn. Maar geen nood, Stan rijdt met veel plezier naar de plek die hij ons wilt tonen: The Rock Factory.
Door een wirwar van dirt roads met soms heel diep zand komen we na zowat een half uur op de plaats op, die we trouwens direct herkennen als Studhorse Point, waar we in april 2012 al eens waren. Stan heeft er gewoon een andere naam aan gegeven...





En uiteraard moet er over nieuwe technologieën gesproken worden.


We nemen nog wat foto's met heel slecht "flat light" maar het is nu 1x niet anders...




Het geeft geen zin om hier nog langer te blijven vermits de zon helemaal niet meer tevoorschijn zal komen en dus rijdt Stan met ons naar nog wat andere punten die interessant kunnen zijn voor toekomstige trips.
We hoeven hem  maar een mailtje te sturen als we iets plannen in de buurt en we zullen er samen naartoe gaan. Prachtige man,  Stan, en net zoals wij altijd weer op zoek naar nieuwe pareltjes ver weg van de platgereden paden.

Het wordt al snel donker als we afscheid nemen van Stan en we hebben nog een rit van zowat een uur voor de boeg richting Kanab. In het (half)donker rijden doen we hier echt niet graag omdat dit de uren zijn dat de wild life (vooral reeën zijn dit hier) actief begint te worden. En die lijken het, merkwaardig genoeg, toch zo plezant te vinden om nét voor de auto te willen oversteken...

Vandaag is het sluitingsdag bij Rocky V en we hebben deze middag dan ook al een slaatje gekocht, dat we 's avonds opeten in het hotel.

Morgen trekken we van de pure natuur naar de pure kitsch. Niet echt ons ding, maar als we overmorgen willen terugvliegen kunnen we niet anders.
De volgende blogupdate komt er wellicht maar eens we terug thuis zijn. We zijn dan wel geen Vegas-lovers, een ganse avond op de hotelkamer blijven is toch ook geen optie...


Het weer: eerst zonnig, later helemaal bewolkt. 2-11°C

Overnachting in The Victoria Inn
Aantal km gereden: 196

Geen opmerkingen:

Een reactie posten