22-01-2015 Las Vegas - Brussel


We vliegen met United Airlines: Brussel - Chicago - Las Vegas

UA1450  09u30 - 15u08  LAS - ORD Flying Time 3:38  B737
UA972    17u50 - 09u20  ORD - BRU Flying Time 8:30  B767

Althans...dat was de bedoeling, maar (en dat geloof je wellicht niet) United is erin geslaagd om ook van de terugvlucht een boeltje te maken, met dit als resultaat:


UA1450  09u30 - 15u08  LAS - ORD Flying Time 3:38  B737
UA938    21u05 - 11u05  ORD - LHR Flying Time 8:00  B767
BA402   13u40 - 15u40  LHR - BRU Flying Time 1:00 A320

Het relaas:

9u30: het vliegtuig vertrekt perfect op tijd...om na 20 meter terug naar de gate te rijden wegens een "vloeistoflek aan de rechtermotor".
9u45: mechaniekers worden opgetrommeld om het euvel te herstellen
10u15: de motor wordt getest. Alles blijkt ok, maar "om alle eventualiteiten uit te sluiten gaan we toch ook eens de linkermotor testen". Die blijkt, gelukkig, wél in orde.
10u30: "door al dat testen moeten we brandstof bijtanken en logboek bijwerken, maar binnen 15 minuten kunnen we op weg..."
11u00: "sorry folks, maar blijkbaar is er toch ook iets aan de hand met de linkermotor...". Euh? Dus dat vliegtuig was even daarvoor geland met 2 "probleemmotoren" zonder dat iemand iets gemerkt had???
Een vrouw slaat helemaal in paniek en gaat wenend van boord. Met dat wrak van United wil ze niet meer vliegen. 3 anderen volgen haar.
12u00: na nog heel wat gedoe met herstellingen, brandstof bijvullen en andermaal logboek ondertekenen kunnen we, met 3u vertraging (waarbij we dus al die tijd in het vliegtuig bleven), eindelijk vertrekken.
In Chicago hebben we 3u30 overstaptijd, maar "vermits de United agents ter plaatse op de hoogte zijn kan dit geen probleem geven".
17u15: de landing wordt ingezet, dus dat ziet er goed uit voor de aansluitingsvlucht, ware het niet dat het vliegtuig oneindig veel rondjes blijft draaien boven het Michigan Lake. Bovendien zitten we helemaal achteraan in de B737-900, maar de stewards vragen dat de passagiers die geen aansluitingsvlucht hebben gewoon blijven zitten zodat eerst de anderen kunnen afstappen. Tja...in de VS is het al blijkbaar net hetzelfde als bij ons: mijn naam is Alexander, alles voor mij en niets voor een ander. Resultaat: geen enkele passagier blijft zitten en het duurt nog eens 15 minuten voordat we effectief van boord zijn.
Er was tevens medegedeeld dat er United agents aan de gate zouden staan om ons zo snel mogelijk naar de gates voor de aansluitingsvluchten te begeleiden.
Als we echter in de terminal komen blijkt er daar helemaal niemand te staan...of toch...zowat 200 passagiers staan al in de rij aan de balie van United. Onze vlucht vertrekt binnen 5 minuten (plus al de vertraging die de United-vluchten blijkbaar sowieso hebben) en ik loop direct naar de balie om dat te melden en te vragen waar we moeten zijn. Een bijzonder ongeïnteresseerd persoon zegt mij, bijna laconiek, dat we tóch te laat zijn en geeft mij al direct nieuwe boarding passes: via Londen naar Brussel.
Die nieuwe kaarten lagen dus allemaal al klaar, maw men had totaal geen intentie gehad om er voor te zorgen dat we nog op die initiële vlucht zouden geraken.
Zonder dat men het vraagt worden er ook, in tegenstelling tot op de luchthaven van Zaventem, geen maaltijd/drank vouchers gegeven. Enkel na aandringen krijgen we elk 2x een voucher van 7$ (!), terwijl dit in Brussel 12 en 16 Euro was.

Nu vertrekken we dus om 21u05 naar Londen waar we om 11u05 aankomen en om 13u40 een aansluitingsvlucht hebben naar Brussel. Die verlopen wel beiden zoals gepland. 

Maar...every cloud has a silver lining en in ons geval was dit het feit dat we, ook slechts na "stevig" aandringen, een upgrade kregen naar economy plus en, vooral, dat dit vliegtuig (B-767) slechts voor 10% bezet was. We hebben dus een goede nachtrust gehad vermits we ons effectief konden neerleggen over 3 stoelen.
Noch op de volledige rij van mijn zoon, noch op die van mij, noch daarvoor of daarachter zat er trouwens niemand. Eigenlijk hadden we dus 28 stoelen voor ons 2. Nog nooit meegemaakt op een trans-Atlantische vlucht.
Deze Boeing was men overigens waarschijnlijk net gaan halen in het openluchtmuseum van Bokrijk, want zó een oude krakkemikkige doos hebben we in lang niet meer gezien. In de stoelen waren er bvb nog van die schermpjes van 10x10cm waarbij de tekst zo goed als onleesbaar was. Duidelijk van decennia vóór de uitvinding van HD. Niet dat we er last van hadden want we hebben toch de ganse tijd geslapen, maar gewoon om nogmaals het "professionalisme" van United Airlines te onderstrepen.

Mochten we inmiddels niet zoveel mijlen verzameld hebben, dan was dit absoluut de allerlaatste keer dat we met hen gevlogen hebben. Van de laatste 3 trans-Atlantische vluchten hebben we 2x een overnight gehad in een hotel/stad die we helemaal niet gepland hadden en kwam er 1 vlucht met 7u vertraging aan, ook al via een extra, ongewilde, tussenstop. 

Om af te sluiten met een positieve noot: nog een silver lining: vermits we nu 7u later thuiskomen dan voorzien is het al bijna avond en "moeten" we nog slechts enkele uurtjes overbruggen om helemaal terug mee te zijn in de Belgische tijdzone. 
We voelen dus om 22u, na 31 uur, opnieuw een echt bed en hebben een heerlijke nachtrust...dromend van United logo's, vertraagde vluchten, ongeïnteresseerde gate-agents, maar vooral van...een schitterende reis vol natuurpracht.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten